พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. 2542
กฎหมายที่กำกับดูแลการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าวในประเทศไทยซึ่งได้กำกับประเภทธุรกิจที่คนต่างด้าวต้องขออนุญาตก่อนประกอบการโดยจำแนกธุรกิจตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัติ
|
ประเภทธุรกิจ |
ประเภทธุรกิจ |
|
List One : Businesses strictosensu not permissible to foreigners by special reason บัญชีหนึ่ง: ธุรกิจที่ไม่อนุญาต ให้คนต่างด้าวประกอบกิจการ ด้วยเหตุผลพิเศษ
|
ธุรกิจที่ไม่อนุญาตให้คนต่างด้าวประกอบกิจการด้วยเหตุผลพิเศษคือ ธุรกิจเกี่ยวกับอาชีพพื้นฐานและความเป็นอยู่ของคนไทย เช่น การทำนาทำไร่ |
|
List Two : Businesses related to national safety or security or having impacts on arts, culture, traditions, customs and folklore handicrafts or natural resources and the environment บัญชีสอง: ธุรกิจที่เกี่ยวกับ ความปลอดภัยหรือความมั่นคง ของประเทศ หรือมีผลกระทบ ต่อศิลปวัฒนธรรม จารีต ประเพณี หัตถกรรมพื้นบ้าน หรือทรัพยากรธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อม |
ธุรกิจที่ไม่อนุญาตให้คนต่างด้าวประกอบกิจการเว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์โดยการอนุมัติของคณะรัฐมนตรี คือธุรกิจเกี่ยวกับความมั่นคงของประเทศ ศิลปวัฒนธรรม จารีต ประเพณี หัตถกรรม และสิ่งแวดล้อม เช่น การผลิต การจำหน่าย และการซ่อมบำรุง อาวุธปืน |
| List Three : Business in respect of which thai nationals are not ready to compete with foreigners บัญชีสาม: ธุรกิจที่คนไทย ยังไม่มีความพร้อมที่จะแข่งขัน ในการประกอบกิจการกับ คนต่างด้าว |
ธุรกิจทีไม่อนุญาตให้คนต่างด้าวประกอบ กิจการเว้นแต่จะได้รับการอนุญาตจาก อธิบดีกรมพัฒนาธุรกิจการค้าโดยความ เห็นชอบของคณะกรรมการการประกอบ ธุรกิจของคนต่างด้าว คือ ธุรกิจที่คนไทยยังไม่พร้อมที่จะแข่งขันในการประกอบ กิจการกับคนต่างด้าว เช่น การทำกิจการ บริการทางวิศวกรรม การทำกิจการโรงแรม |
1,437 total views, 2 views today
